Trzy dni kompletnego szaleństwa...
Zaczęło się w piątek - wizyta u Oli i Piotra Stanisławskich w Radiu TokFM, gdzie razem z Michałem Szolcem, szefem SoundTropez opowiadaliśmy o słuchowisku „Ryjówka przeznaczenia”. Potem spotkania okołopompikowe, o których cicho sza, a później gwóźdź piątkowego programu - mecz koszykówki komiksiarzy. Tak jakoś wyszło, że w tym roku to ja byłem osobą zbierającą zgłoszenia do drużyny czarnych, czyli wydawców. Kapitanem, tak zwanym, ale jak tu być kapitanem dla takich tuzów kosza i komiksu jak Tomek Kołodziejczak, Mateusz Skutnik, Szymon Holcman czy Paweł Timofiejuk? Nie mówiąc już o niezwykle energicznej dwójce z Sound Tropez - Michał Szolc i Maciek Sokołowski strasznie dawali radę.
W sobotę poranne spotkanie z przemiłą publicznością (zdjęcie podkradzione z facebooka Komiksowej Warszawy) i dyżur w strefie autografów, podczas którego siedziałem obok... Lewisa Trondheima! Kiedy zdałem sobie sprawę z tego, że zasiadam obok mojego mistrza, prawie mi się posypały kredki z piórnika. Wrysowywałem się do kolejnych komiksów zezując intensywnie na to, co On wrysowywał do Ralphów Azhamów i strasznie marzyłem o jego podpisie na moim komiksie. Ale głupio jakoś tak było go zagadywać o autograf kiedy kolejkę miał na kilometr, więc, w przypływie odwagi, odezwałem się do niego: „Nieźle rysujesz, stary!”, na co on zaczął uprzejmie dziękować tłumacząc się, że się stara... eee, nie, tak nie było. Chciałem powiedzieć coś sensownego, żeby nie wyjść na buca, a udało mi się tylko wybełkotać „Ju! Trondheim! Ju maj hiro aj low ju man! Dzat łos maj drim to mit ju!”. Lewis na to ze stoickim spokojem: „You can die now, he, he, he”. No i w końcu nie wziąłem autografu, kurczę blaszka. Reszty dnia nie pamiętam.
W niedzielę bladym świtem poleciałem na Myśliwiecką do Radia Dla Ciebie, na spotkanie z masakrycznie sympatyczną Beatą Jewiarz (były rozmowy o ryjówkach i o tym, czy dąb szypułkowy jest starszy od bezszypułkowego :-).
Potem migiem na warsztaty w ramach Festiwalu Literatury dla Dzieci. Było śmiesznie, bo okazało się, że wszyscy uczestnicy warsztatów rysują lepiej ode mnie. Na pocieszenie dostałem od organizatorów Festiwalu pudło ze 193 listami od czytelników. Fiksum dyrdum! Są tu wyrazy sympatii dla Pompika i ryjówek, a nawet Ambarasa i Salwinki, są też propozycje nowych przygód znanych bohaterów, ba, niektórzy napisali listę życzeń co do zupełnie nowych postaci (mrówki, roboty, kosmici...). Mocium pocium! Jak ja Wam dziękuję!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz